Wat is nanotechnologie?

Nanotechnologie wordt vaak te pas en te onpas gebruikt. Een verduidelijking dringt zich op.

Nanotechnologie is geen specifieke technologie en is niet duidelijk bepaald. Ze vormt een breed spectrum van verschillende technologieën  die alleen het woord nano gemeen hebben. Het woord is afkomstig van “Nanos” en betekent dwerg in het oude Grieks. De nieuwe technologie wordt gekenmerkt doordat ze in de gebruikte materialen, partikels en structuren ten minste een dimensie kleiner is dan enkele honderden nanometer (nm). Een nanometer is een miljoenste deel van een millimeter. In vergelijking, de diameter van een menselijk haar is 50.000 nm, een bacterie is 1000 nm, virussen en DNA ongeveer 1 nm en atomen 0,1 nm. Het kenmerk van deze zeer kleine structuren is dat ze vaak totaal verschillende eigenschappen hebben als hetzelfde materiaal in traditionele afmetingen. In ons geval werd gebruik gemaakt van amorf siliciumdioxide met nanostructuren, op deze structuren zijn organische groepen ingeplant die de specifieke eigenschappen geven.

Het bijzondere bestaat er in dat de vaste stof in ons geval uiterst waterafstotend is, maar door toevoegen van geschikte in water oplosbare producten worden de zeer fijne vaste deeltjes ( nanostructuren ) gestabiliseerd, waardoor ze in suspensie blijven en er geen scheiding van de twee fasen ontstaat. Het bekomen mengsel blijft maanden stabiel waarbij zijn eigenschappen ongewijzigd blijven. In het bijzonder blijven de vaste delen in het water gelijkmatig verdeeld, de typische eigenschap van een suspensie.  Deze suspensie kan door verspuiten, schilderen, oprollen … op een absorberende drager aangebracht worden. Na verdampen van het water blijft een goed hechtend zeer fijn verdeeld wit poeder op de ondergrond achter. Na verdampen van het water verkrijgt het overblijvende poeder zijn oorspronkelijke eigenschap terug, waarbij een uiterst waterafstotende laag overblijft.

Gezien de suspensie buiten water geen andere oplosmiddelen bevat is ze bijzonder milieuvriendelijk,